سقط عفونی، به هر نوعی از سقط جنین اطلاق می‌شود که همراه با عفونت پس از سقط بچه یا خاتمه عمدی بارداری باشد. یکی از علائم سقط عفونی، تب است. آنتی‌بیوتیک‌-درمانی، اهمیت زیادی برای درمان سقط عفونی دارد. درمان‌های توصیه‌شده، شامل آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که بر انواع مختلف باکتری‌ها تاثیر می‌گذارند.

سقط عفونی چیست؟

سقط سپتیک یا سقط عفونی فرایند عفونی شدن محصولات بارداری یا عفونی شدن دستگاه تناسلی زنانه است که در حین سقط، اندکی قبل یا پس از سقط جنین رخ می دهد. علل سقط های عفونی متنوع است اما معمولاً از سقط های القایی ناشی می شود که توسط خود فرد یا افراد آموزش ندیده و با استفاده از تکنیک های غیراستریل انجام می شود. زمانی که سقط غیرقانونی باشد، سقط عفونی بسیار شایع تر است. عفونت بعد از سقط خود به خودی کمتر دیده می شود، زیرا دست کاری در سقط خود به خودی وجود ندارد. اما اگر جنین به طور خود به خودی سقط(سقط خود به خودی) نشود و با دست کاری قصد القا سقط وجود داشته باشد، قطعا خطر سقط عفونی بالا می رود.
در سقط های خود به خودی باقی ماندن بقایای بارداری نیز می تواند باعث سقط های عفونی شود.
سایر علل سقط های عفونی در ادامه برررسی می گردد:

علل سقط های عفونی:

باکتری های زیر از شایع ترین علل سقط های عفونی ناشی از دست کاری هستند:
• اشریشیاکلی؛
• انتروباکتر آئروژنز؛
• پروتئوس ولگاریس؛
• استرپتوکوک همولیتیک؛
• استافیلوکوک؛
• برخی ارگانیسم های بی هوازی (مانند کلستریدیوم پرفرنجنس).
توجه کنید که ممکن است یک یا چند باکتری زنده درگیر باشند. این باکتری ها به علت باقی ماندن بقایای حاملگی بعد از سقط جنین، استفاده از وسایل غیراستریل، دستکاری رحم و گاهی حتی پارگی رحم انتشار می یابند.
عفونت‌های ناشی از این باکتری ها می توانند پیشرونده باشند؛ به این معنی که از رحم شروع می شوند و در صورت عدم درمان، می توانند به جریان خون پیشرفت کنند، کل سیستم بدن را آلوده کرده و منجر به شوک سپتیک شوند. با شوک سپتیک، فشار خون به طور خطرناکی پایین می آید و درنهایت می تواند منجر به نارسایی اندام و اعضای حیاتی و حتی مرگ شود.

علائم سقط جنین عفونی:

نشانه های سقط عفونی معمولا در عرض 24 تا 48 ساعت پس از سقط جنین ظاهر می شود و شامل موارد زیر است:
• تب و لرز؛
• ترشحات بد بو واژن؛
• درد ثابت زیر دل و کمر؛
• سفتی شکم؛
• تجمع مایع داخل شکم؛
• خونریزی واژینال؛
• خواب آلودگی غیر معمول.
شوک سپتیک ممکن است منجر به کاهش دمای بدن، افت فشار خون، کاهش ادرار و دشواری تنفس شود. عفونت بعد از سقط جنین ممکن است منجر به اختلالات خون و انعقادی شود.

 تشخیص سقط جنین عفونی:

• سونوگرافی: عفونت بعد از سقط معمولاً از نظر بالینی کاملا قابل تشخیص است. بعد از اتمام حاملگی باید برای بررسی باقی ماندن محصولات حاملگی به عنوان یک علت احتمالی سقط عفونی سونوگرافی انجام شود. هنگامی که درد شدید شکمی و عفونت وجود دارد، باید به سوراخ شدن رحم شک کرد.
• تست های آزمایشگاهی: شامل تست های کبدی، بررسی کامل خون، تست های انعقادی، سطوح الکترولیت، گلوکز، اوره خون، کراتینین و در صورت شک به سقط عفونی، کشت باکتری های هوازی و بی هوازی خون است که برای کمک به انتخاب نوع آنتی بیوتیک انجام می شود؛
• پزشک: همچنین فشار خون شما (که در طول سقط عفونی کاهش می یابد)، ضربان قلب (که بالا می رود) و سطح اشباع اکسیژن شما (که کاهش می یابد) را نیز بررسی خواهد کرد.

 درمان سقط سپتیک یا سقط عفونی:

• درمان دارویی: آنتی بیوتیک درمانی (مثلاً کلیندامایسین به همراه جنتامایسین با یا بدون آمپی سیلین)؛
• تخلیه رحم: درمان سقط عفونی، درمان با آنتی بیوتیک به همراه تخلیه رحم در اسرع وقت است. یک رژیم آنتی بیوتیک تجربی معمولی شامل کلیندامایسین به همراه جنتامایسین و با یا بدون آمپی سیلین است. همچنین می توان از ترکیب آمپی سیلین، جنتامایسین و مترونیدازول استفاده کرد. رژیم آنتی بیوتیکی ممکن است بر اساس نتایج کشت اصلاح شود. تمامی موارد ذکر شده باید زیر نظر پزشک تجویز شود. تخلیه رحم به این صورت است که اگر بافتی در رحم شما باقی مانده باشد، پزشک یک عمل جراحی به نام اتساع و کورتاژ را انجام می دهد و با وسیله ای باقی مانده محصولات حاملگی را خارج می کنند؛
• هیسترکتومی یا خارج کردن رحم: در موارد نادر، عفونت در رحم قابل درمان نیست و برای نجات جان بیمار نیاز به هیسترکتومی است. با این حال، در بیشتر موارد، عفونت پس از سقط جنین، حتی اگر تبدیل به عفونت شود، قابل درمان است و بعید است که بر بارداری های بعدی تأثیر بگذارد. مگر اینکه باندل‎های چسبندگی در فضای داخلی رحم ایجاد شود.

راه جلوگیری از سقط عفونی:

با اجتناب از آمیزش جنسی، استخرهای شنا، دوش واژینال و تامپون برای مدت زمانی که پزشک توصیه می کند، خطر ابتلا به عفونت را پس از سقط جنین کاهش دهید.
زنان مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبد، بیماری کلیوی یا لوپوس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت پس از حاملگی هستند. زنانی که تحت روش های تهاجمی برای درمان ناباروری یا در دوران حاملگی قرار می گیرند، ممکن است خطر ابتلا به عفونت رحم را در ایشان افزایش یابد.

+

+

+

کلام آخر:

جهت آغار درمان و مشاوره پزشکی با دکتر سپیده میرج

جراح و متخصص زنان و زایمان در تماس باشید …

تماس مستقیم با یک کلیک