دهانه رحم بخش پایینی رحم است که به واژن وصل می‌شود. سرطان دهانه رحم زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های طبیعی در دهانه رحم به سلول‌های غیرطبیعی تبدیل شده و به صورت کنترل‌نشده رشد می‌کنند. دو نوع اصلی سرطان دهانه رحم وجود دارد: کارسینومای سلول‌های سنگفرشی و آدنوکارسینوم.
آزمایش‌های غربالگری سرطان دهانه رحم و پیش‌سرطان‌ها در مراحل اولیه میتوانند سرطان را شناسایی کنند که قابل درمان هستند. این آزمایش‌ها ممکن است تعداد مبتلایان به سرطان دهانه رحم و همچنین تعداد مرگ‌ومیرها ناشی از این بیماری را کاهش دهند.
علت سرطان دهانه رحم
مهمترین عامل خطر برای سرطان دهانه رحم، عفونت HPV است. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از ویروس HPV وجود دارد، اما اکثر آنها باعث سرطان نمی‌شوند. ویروس‌های HPV به دو دسته با خطر بالا و خطر پایین تقسیم می‌شوند. انواع با خطر پایین مانند HPV نوع 6 و 11 میتوانند باعث زگیل تناسلی شوند، اما به ندرت باعث سرطان دهانه رحم می‌شوند. انواع با خطر بالا، به ویژه HPV نوع 16 و 18، بیشترین خطر را برای سرطان دارند.
HPV از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و داشتن شرکای جنسی متعدد خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. استفاده از کاندوم تنها محافظت جزئی فراهم می‌کند و به طور کامل از انتقال ویروس جلوگیری نمی‌کند.
واکسن HPV
واکسن HPV برای جلوگیری از عفونت با برخی از انواع پرخطر HPV توصیه می‌شود و باید بین سنین 11 تا 12 سالگی دریافت شود. همچنین واکسن تا سن 26 سالگی برای افرادی که هنوز واکسینه نشده‌اند، توصیه می‌شود.
آزمایش‌های غربالگری سرطان دهانه رحم
آزمایش‌های غربالگری میتوانند در هر زمانی از چرخه قاعدگی انجام شوند. دو روش اصلی غربالگری شامل آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش HPV است. در برخی موارد، ممکن است افراد خودشان بتوانند نمونه‌گیری برای آزمایش HPV را انجام دهند.
آزمایش پاپ اسمیر: برای بررسی سلول‌های دهانه رحم.
آزمایش HPV : برای شناسایی ویروس پاپیلومای انسانی که عامل اصلی سرطان دهانه رحم است.
آزمایش ترکیبی پاپ اسمیر و HPV: انجام هر دو آزمایش به طور همزمان.
چه کسانی باید غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهند و چه زمانی؟
توصیه‌های غربالگری فقط برای افرادی که دهانه رحم دارند و در گذشته تمام نتایج آزمایش‌هایشان طبیعی بوده، هیچ علائم غیرطبیعی ندارند و سیستم ایمنی سالمی دارند، اعمال می‌شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند یا تاریخچه‌ای از نتایج غیرطبیعی یا علائم غیرطبیعی دارند، طبق دستورالعمل‌های متفاوتی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
سرطان دهانه رحم در افراد جوان بسیار نادر است؛ بنابراین غربالگری قبل از سن ۲۱ سالگی توصیه نمی‌شود، حتی اگر فرد فعالیت جنسی داشته باشد. دلیل این امر، خطای بالای نتایج مثبت، کاذب است و بسیاری از عفونت‌های HPV در این سن موقت هستند و منجر به سرطان نمی‌شوند.
افراد ۲۱ تا ۲۹ سال:
برخی متخصصان توصیه می‌کنند غربالگری از سن ۲۱ سالگی با آزمایش پاپ اسمیر هر سه سال یک‌بار شروع شود. برخی دیگر پیشنهاد می‌دهند که غربالگری از سن ۲۵ سالگی با آزمایش HPV هر پنج سال یک‌بار انجام شود.
افراد ۳۰ تا ۶۵ سال:
توصیه می‌شود غربالگری منظم تا سن ۶۵ سال ادامه یابد. این غربالگری‌ها میتوانند به یکی از روش‌های زیر انجام شوند:
آزمایش HPV : هر پنج سال یک‌بار
آزمایش ترکیبی پاپ اسمیر وHPV : هر پنج سال یک‌بار
آزمایش پاپ اسمیر: هر سه سال یک‌بار
بعد از سن ۶۵ سالگی:
اکثر متخصصان معتقدند که بسیاری از افراد میتوانند پس از سن ۶۵ سالگی غربالگری سرطان دهانه رحم را متوقف کنند، اما این بستگی به عوامل خطر دارد. اگر فردی در گذشته آزمایش‌های غیرطبیعی داشته باشد، ممکن است به غربالگری بیشتر نیاز داشته باشد.
بعد از هیسترکتومی:
اگر هیسترکتومی (برداشتن رحم) انجام داده‌اید، معمولاً نیازی به غربالگری ندارید، مگر در شرایطی که دهانه رحم همچنان باقی مانده باشد یا هیسترکتومی به دلیل سرطان دهانه رحم انجام شده باشد.
اگر نتایج آزمایش پاپ اسمیر یا HPV غیرطبیعی باشد، ممکن است به آزمایش‌های بیشتری نیاز باشد. استراتژی‌های پیگیری به عوامل فردی مختلف بستگی دارد. برای اطمینان باید زیر نظر پزشک متخصص زنان باشید و تمامی این آزمایشات باید طبق نظر پزشک متخصص انجام گیرد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.